بررسی مولکولی فراوانی ابتلا به عفونت کلامیدیا تراکوماتیس در زنان مراجعه کننده به درمانگاه های زنان و مامایی تهران

زمینه و هدف: ابتلا به عفونت کلامیدیاتراکوماتیس یکی از عفونت های شایع منتقله از راه تماس جنسی است که قابل درمان می باشد. این عفونت ممکن است به صورت بی علامت و یا همراه با علایم باشد. pcr تست تشخیصی بسیار حساس برای تعیین وجود کلامیدیا در ادرار است که می تواند به عنوان تکنیکی غیرتهاجمی در غربالگری آلودگی به کلامیدیا استفاده شود. مطالعات موجود در مورد فراوانی کلامیدیا تراکوماتیس در زنان ایرانی محدود و اغلب دارای حجم نمونه های کوچکی می باشد که استفاده اپیدمیولوژیک از آنها امکانپذیر نیست. هدف اصلی این مطالعه، تعیین شیوع عفونت ادراری تناسلی کلامیدیا تراکوماتیس در زنان در سنین باروری و بررسی اهمیت غربالگری زنان ایرانی از نظر آلودگی بدون علامت به این عفونت می باشد. مواد و روشها بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی ـ تحلیلی و به طور مقطعی بر روی 1052 زن 49-15 ساله مراجعه کننده به 5 درمانگاه زنان ـ مامایی تهران طی تابستان و پاییز 1382 انجام گرفت که به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه و نمونه مورد استفاده، نمونه ادرار بود که به صورت روزانه جمع آوری و جهت استخراجdna و انجام pcr به پژوهشکده ابن سینا منتقل گردید. یافته ها با استفاده از برنامه spss (ویرایش 11) و با استفاده از آزمون های 2، آنالیز واریانس یک طرفه و مدل لجستیکآماری تی مستقل، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معنی داری 5% در نظر گرفته شد. نتایج: سن افراد مورد بررسی 42-15 سال با میانگین 36/6 52/28 سال بود. در سابقه شخصی افراد، 2/56% شرکت کنندگان دارای تحصیلات متوسطه، 2/94% متأهل، 8/91% خانه دار، 5/32% باردار و 8/93% دارای فعالیت جنسی بودند. 8/99% افرادی که دارای فعالیت جنسی بودند یک شریک جنسی داشتند و 1/48% یکی از روش های پیشگیری از بارداری را استفاده می کردند. از بین افرادی که دارای فعالیت جنسی بوده و باردار نبودند 4/10% از ocp، 7/8% از کاندوم و3/16% از iud و بقیه از سایر روشها استفاده می کردند. در سابقه باروری افراد، 39% ترشحات واژینال، 9/12% درد زیر شکم، 1% بارداری نابجا، 2/21% سقط، 5/6% زایمان زودرس، 7/2% تولد نوزاد با وزن کم و 2/7% ناباروری را گزارش کردند. 129 نفر (3/12%) از نمونه های مورد بررسی دارای تست pcr مثبت بودند. براساس آنالیز انجام شده هیچگونه ارتباط معنی داری بین سابقه باروری و سوابق شخصی افراد مورد مطالعه با نتیجه تست pcr یافت نشد. نتیجه گیری: با توجه به میزان شیوع بدست آمده می توان گفت که عفونت کلامیدیایی عفونتی شایع در جامعه مورد مطالعه است. براساس منابع موجود در جوامعی که فراوانی نسبی بالای 4% است تست غربالگری توصیه می شود؛ لذا به منظور کاهش بار بیماری در جامعه غربالگری کلامیدیا می تواند به عنوان بخشی از برنامه های بهداشتی کشور درنظر گرفته شود.